getikteteksten
van Nora van Dam
– (klad).
Fragment uit ‘ANTIBES’, werktitel voor een verzameling verhalen over teveel waarheden. Rosi schrijft een klad over de eerste ontmoeting tussen haar ouders… Over haat als brandstof in een plot valt veel te zeggen, het sist en trekt als gierende tocht aandacht tot het koud nagloeit. Maar het bevalt me niet, ik wil er graag vanaf, geen … Lees verder
One afternoon at Pollawaddy bay.
This ‘slow-slide show’ was inspired by the taciturnity and rough shyness of fishing men (and one woman), knowing that they were watched by some other locals and a few tourists. It was peaceful though, and I could observe the changing formations people do in a unconscious way. Mind to open the volume at the youtube. … Lees verder
Hyde & seek, Norah!
Je neemt afscheid van je oude moeder – de volgende dag zal je naar Ierland vertrekken. Zij, mam, serveert je nog een kopje thee en babbelt opgewekt. Jij knikt verstrooid op de dingen die ze zegt, dus hier en daar, en roert in het kopje dat de kleine kolk binnenin (door jouw rusteloze hand veroorzaakt) … Lees verder
Recensies voor Ugenda, voorjaar 2016.
En ook voor Nijmeegs kritische uitgaans- en recensiesite Ugenda heb ik mijn toetsenbord flink laten ratelen! Hieronder vind je mijn belevenissen op de Repowerparty-dag die Marisha Maas voor gevluchte vrouwen organiseerde in de Hortus Nijmegen. Deze was voor een ex-leerling van mij, op weg in zijn prille carrière tot cabaretier. Het Greppeltheater, een initiatief van Rik Luijmes bracht dit jaar … Lees verder
Tante Lina.
Fragment uit ‘ANTIBES’, werktitel voor een verzameling verhalen over teveel waarheden. Rosi ontmoet na veertig jaar haar tante Lina. Op verzoek van deze laatste. ‘Hoe erg kan het zijn?! Hoe erg kan het nou helemaal zijn, toch?’ Mama’s zus, mijn tante Lina is waarschijnlijk net gestopt met roken. Haar vingers trillen terwijl een doosje smientjes tussen … Lees verder
Bettes waarschuwing.
Fragment uit ‘ANTIBES’, werktitel voor een verzameling verhalen over teveel waarheden. Iemand wilde laatst van mij weten wat ik onder onvoorwaardelijke liefde verstond. Ik heb niet zo’n vastomlijnd idee. Zelf ben ik geketend aan een tijdbom. Als vanzelf tikken de secondes kostbare tijd weg naar een trefzeker einde waar ik nog lang niet aan toe … Lees verder
Nadagen.
Nadagen hebben een scherpe afdronk, dus niet het glas met mijn tong leeglikken. Wees gewaarschuwd: – je tastzin voorzichtig in het bokalen testveld leggen (dat wel) – geen geurende bries over de natte vlakte in het gekantelde glas ervaren (dat niet) maar – de droevige resten in de ziel op de bodem zien liggen, als … Lees verder
Nieuwe speeldata Frogtime Poetry in Nijmegen.
Nieuwe speeldata spoken word performance van slagwerkers Fred van Duijnhoven, Eugène Flören (tevens piano) en mij. 30 Oktober als openingsact voor de Open Atelierdagen, Krayenhoffkazerne te Nijmegen om 20 uur. Peter Bremers kikker-animatie is elders in het gebouw ook te zien, evenals een paar gedichten uit de performance op poster. 7 November volledige versie in … Lees verder
De euvele moed van Marguerite Duras.
L’audace! De euvele moed … (het uitpuilende dossier) … Geen moed der wanhoop waarmee ze schrijft, Duras, nee. Hoewel dit één van de eerste reacties zou kunnen zijn op de stromende gedachtegang van haar geest, een gang langs haar jeugd in Indochina met een hysterische, agressieve moeder, een wrede oudste broer en een incestueus geliefde … Lees verder
‘Afscheidswals’ van Kundera – en ook ik kijk toe.
Wel vaker vormt in de romans van Kundera een badplaats met geneeskrachtige bronnen de achtergrond voor een mild-wrang verhaal. Het lijkt de juiste plek voor een mix van – plaatselijke bevolking die de dingen gelaten neemt (of toch juist niet, zoals verpleegster Ruzena), – kwakkelende, getergde mensen van buitenaf, – en een vreemd soort artsenij … Lees verder
NINO.
Roos kijkt terug op haar jeugd in de zeventiger jaren. Fragment nr. 3 uit ‘Antibes’ (werktitel) waarin ze als vijftien jarige door het raam wegdroomt vanuit de goedkoop uitgevoerde rijtjeshuiswoning waar zij met haar gehalveerde gezin woont. Moeder is nog net niet terug van een kosteloos aangeboden vakantie. Roos’ oudere zus Hanna zorgt voor haar en … Lees verder
Frogtime Poetry – teaser.
Peter Bremer made this beautiful teaser. We had our first spoken word performance at Brebl – Jazz pool night, Nijmegen. With Fred van Duijnhoven and Eugène Flören (drums, percussion, piano). Looking forward to next occasion and waiting for the registered performance.
Afstand.
’t Wit achter de net weggetrokken vitrage trof haar als een doffe sneeuwbal op de ruit. Hope keek verbouwereerd uit het slaapkamerraam. Ze had na het ontwaken meteen uit het chalet willen vertrekken, maar alles eromheen was geruisloos in de sneeuw verdwenen. Ook de oprit over de glooiende alpenweide boog niet meer af om tussen … Lees verder
Damast.
Als ze nu eens alleen de eerste regel begon te lezen… Hope bestudeerde de omslag van het boekje met haar vingers, “Even voelen,” fluisterde ze. Ze zei het zo zacht als de kaft aanvoelde, of beter: zo glad als satijn. Niet dat het in het restaurant te donker was, nee: de pui bestond voornamelijk uit … Lees verder
“WITROOD!” en ‘Frogtime poetry’ in één spoken word-event.
” ‘Straks vallen we nog van de rand af!’ zegt Mama … Probeert ze nu een grapje? “Waar is die rand dan Mama?!” … Eigenlijk maakte mijn moeder nooit grapjes tijdens onze ritjes, angstig als ze is voor naderende bochten die ze buffert met dat handtasje van haar op schoot. Onrustig wiebel ik op de achterbank … Lees verder
Sites die ik volg
